donderdag 15 mei t/m 22 juni
Project: Ver – zonken land … en er is hoop
Samengesteld door Domien van Parys en Glenn Priester in samenwerking met Ann Slabbinck.
Dit project is een initiatief van de kunstenaars om hun geëngageerde kunst samen te brengen in een tentoonstelling, daarover na te denken, te discussiëren en tegenover op elkaar te reageren met beeldtaal.
Een traditioneel tentoonstellingsconcept omturnen tot een symbiotisch geheel, waar de kijker kennis maakt met de ziel van de kunstenaars.
Project: Ver – zonken land … en er is hoop
Een traditioneel tentoonstellingsconcept omturnen tot een symbiotisch geheel, waar de kijker kennis maakt met de ziel van de kunstenaars.
Dat betrachten zij door de kijker langs de verschillende beeldvormen heen te laten lopen, hen even stil te laten staan, in meer of mindere mate hen verward te houden, en boeien, er is hoop.
Wat drijft je in je eigen werk?
Domien
Kunst maken is voor mij een drijfveer. Een continu aftasten van gedachtekronkels, bewust denken versnipperen, herschikken, om dualiteit van het zinnelijke in vraag te kunnen stellen. Van uit de fragiele aspecten van schijnbaar triviale voorvallen, kom ik tot een beeldvorming die schuurt. Het is als opruimen van het stof in mezelf.
Glenn
Ik werk primair vanuit mijn hart in een technische wereld. Een wereld waar steeds minder plaats is voor empathie en gevoel. Het zoeken naar andere harten wordt steeds moeilijker. In mijn werk in deze tentoonstelling probeer ik weer te geven en door te geven dat je in je denken zo flexibel mogelijk moet zijn. Stel dat er wat gebeurt, hoe dramatisch ook, moet je bij het zoeken naar oplossingen zo dicht mogelijk bij je hart blijven en niet denken wat levert het me op.
Waar haak je op in – Wat raakt jou in het werk van de ander?
Domien
Glenns kunst is voor mij van een ingetogen schoonheid die bruusk kan worden verstoord in installaties. Waar de warme intieme kleursetting in de objecten uit vilt geklopt boombast, handgeschept papier en zelfs het koude metaal mij een goed gevoel geven, is de strakke vormgeving in de metalen objecten, met soms kriskras door elkaar geplaatste installaties, een contrast waar ik even moet nadenken over, stilstaan bij, het waarom van zijn keuze. Context – al of niet persoonlijk – is voor mij daarbij heel sturend. Glenns koel ogende metalen objecten en installaties, ontstaan vanuit zijn kritische geest, genereren in mij soms verrassende belevingen, waardoor die objecten aan betekenis winnen. Niet altijd even prettig, en toch de moeite waard. Zijn doel mensen te laten stilstaan bij wat de toekomst voor ons in petto kan hebben, is het haakje waar we elkaar gevonden hebben om dit project te verwezenlijken.
Glenn
Als Domien kapitein zou zijn van een schip, zou ik met hem meevaren, want zijn morele kompas is goed. Met alles wat hij bedenkt en maakt, streeft hij naar perfectie. Voor een leek kleine details blijft hij in zijn werkproces veranderen, totdat het voor hem in balans is. Zijn grote formaten getuigen van moed. Hij is primair niet op zoek complimentjes en het grote geld. De onderwerpen die Domien kiest laten een grote maatschappelijke betrokkenheid zien. Daar maak je niet iedereen blij mee.
Veel schilders schilderen een illusie waardoor je belandt in het moeras van schoonheid, etc. Bij hem is dat niet direct het geval; hij is puur en eerlijk. What you see is what you get. Maar, als je beter kijkt en zijn beeldtaal begrijpt, dan zie je ook pure schoonheid.
